Franciszek Ilski, urodzony 3 października 1907 roku w Mińsku Mazowieckim, był postacią znaczącą w historii Polski, szczególnie w kontekście ruchu robotniczego. Jego życie zakończyło się tragicznie 16 października 1942 roku w Warszawie, gdzie zmarł w wyniku nieprzewidzianych okoliczności.
Był tokarzem, co oznacza, że posiadał umiejętności związane z obróbką metali, a jego działalność wykraczała poza samą pracę zawodową. Ilski był także aktywnym działaczem ruchu robotniczego, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy społeczne oraz dążeniu do poprawy warunków pracy i życia robotników w Polsce.
Życiorys
Franciszek Ilski, po zakończeniu swojej edukacji w Szkole Rzemieślniczej im. S. Konarskiego w Warszawie, rozpoczął pracę w Warszawskiej Spółce Akcyjnej Budowy Parowozów. Jego kariera zawodowa kontynuowała się w renomowanych zakładach takich jak Škoda, Ursus oraz Lilpop, Rau i Loewenstein.
Wkrótce stał się aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Polski oraz zaangażowanym w Związek Metalowców. W 1940 roku związał się z tajną grupą komunistów, a już rok później odegrał kluczową rolę w organizacji Robotniczo-Chłopskiej Organizacji Bojowej w Warszawie, gdzie pełnił funkcję w jej kierownictwie.
Od 1942 roku był aktywnym działaczem Polskiej Partii Robotniczej oraz Gwardii Ludowej. W okresie tym piastował funkcję sekretarza Komitetu Dzielnicowego PPR na warszawskiej Woli.
Franciszek Ilski został aresztowany w nocy z 28 na 29 września 1942 roku i osadzony na Pawiaku. Tragiczny los spotkał go 16 października 1942 roku, kiedy to stracono go w masowej egzekucji, w której zginęło 50 więźniów. Po jego śmierci został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze C6-5-7.
Za swoją działalność niepodległościową, 11 października 1946 roku Franciszek Ilski został pośmiertnie odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.
Upamiętnienie
W 1960 roku, ulica w Warszawie została nazwana imieniem Franciszka Ilskiego, co miało miejsce w obecnej dzielnicy Rembertów.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 27.11.2019 r.]
- Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998 r., s. 334. ISBN 83-86619-97X.
- A. Przygoński, Akcje zbrojne GL-Warszawa 1942, Warszawa 1976 r.
- a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975 r., s. 216.
- M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 53 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji na terenie m. st. Warszawy”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Zenobiusz Rugiewicz | Mosze Karmel | Stefan Pechcin | Marian Rokicki | Norbert Książek | Eugeniusz Krasuski | Ignacy Borkowski | Stanisław Rokicki | Józef Dąbrowski (polityk) | Zygmunt Kazikowski | Zbigniew Niemiński | Stanisław Dąbrowski (komunista) | Andrzej Żelazowski | Stanisław Wieczorek (urzędnik) | Andrzej Kojro | Teresa Wargocka | Jerzy Stanisław SkarżyńskiOceń: Franciszek Ilski