Andrzej Żelazowski


Andrzej Żelazowski, który przyszedł na świat 13 lipca 1944 roku w Mińsku Mazowieckim, jest postacią o znaczącym wpływie w polskiej polityce. Jego aktywność jako polityka była związana z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą (PZPR), w której pełnił różne funkcje i miał na celu rozwój lokalnych struktur partyjnych.

W trakcie swojej kariery parlamentarnej, Żelazowski zasiadał w Sejmie podczas II i III kadencji, odgrywając istotną rolę w procesach decyzyjnych, które kształtowały Polskę lat 90. Księgi historii politycznej kraju notują jego działania jako istotny element transformacji ustrojowej.

Życiorys

Andrzej Żelazowski, absolwent pomaturalnej Państwowej Szkoły Dokumentacji Naukowo-Technicznej z 1964 roku, rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, choć nie udało mu się ich ukończyć. Przez długi czas, aż do rozwiązania partii, był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W okresie od 1974 do 1981 roku pełnił funkcję kierownika kadr w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiaru w Warszawie. W latach osiemdziesiątych był zatrudniony w komitecie dzielnicowym PZPR na warszawskiej Ochocie.

W latach dziewięćdziesiątych był jednym z założycieli Towarzystwa Kultury Świeckiej oraz Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnił tam rolę etatowego pracownika SdRP, a także sekretarza wykonawczego oraz przewodniczącego struktury w Warszawie. W latach 1993-2001 zasiadał w Sejmie II i III kadencji, reprezentując ogólnopolską listę Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

W 2001 roku próbował bez powodzenia zdobyć mandat senatorski, a w 2004 roku był jednym z inicjatorów powołania Platformy Socjalistycznej w ramach SLD. Dodatkowo, w 2008 roku został wybrany do komisji etyki partii. W 2022 roku opuścił Nową Lewicę, która powstała z przekształcenia SLD.

Przypisy

  1. Oktawia Kromer: Rozłam w warszawskiej Nowej Lewicy. Kto odszedł i dlaczego?. wyborcza.pl, 04.02.2022 r. [dostęp 04.02.2022 r.]

Oceń: Andrzej Żelazowski

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:11