Eugeniusz Krasuski

---

Życiorys

Eugeniusz Krasuski starał się o zdobycie wykształcenia w Chemnitz oraz Miluzie, co pozwoliło mu uzyskać tytuł inżyniera. W 1902 roku rozpoczął swoją karierę zawodową w fabryce Ludwika Grohmana, gdzie pełnił rolę chemika. Później zajął wysokie stanowisko dyrektora w zakładach K. Scheiblera i L. Grohmana, zastępując na tym stanowisku Henryka Grohmana.

W roku 1906 zainicjował swoją działalność publicystyczną, w ramach której opublikował m.in. dzieła takie jak „Zagadnienia Kultury” w Warszawie w 1913 roku oraz opracowanie dotyczące Brzozowskiego – „Głosach wśród nocy” opublikowane w 1914 roku w Warszawie. Również aktywnie uczestniczył w sekcji technicznej Łódzkiego Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu, gdzie sprawował funkcję przewodniczącego w latach 1903–1905.

W 1909 roku był jednym z inicjatorów oraz członkiem zarządu Stowarzyszenia Techników w Łodzi, podczas którego działalności utworzone zostało Koło Chemików w 1910 roku. Dodatkowo, w 1916 roku, aktywnie brał udział w organizacji biblioteki publicznej w Łodzi i objął stanowisko zastępcy dyrektora Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Łodzi, pod przewodnictwem Seweryna Sterlinga.

W trakcie I wojny światowej Krasuski rozwijał swoją aktywność polityczną jako członek Koła Międzypartyjnego oraz był sekretarzem Komitetu Obywatelskiego, który został utworzony po ewakuacji rosyjskiej administracji z zamiarem zarządzania miastem Łodzią. W styczniu 1917 roku został wybrany na radnego Rady Miejskiej w Łodzi z ramienia Polskiego Komitetu Wyborczego, współpracując z Leopoldem Skulskim.

Jako radny, Krasuski był kluczowym inicjatorem powołania Wydziału Statystycznego przy Zarządzie Miejskim, który został założony 1 stycznia 1918 roku. Dodatkowo, w 1917 roku, wziął udział w tworzeniu Związku Miast Królestwa Polskiego. W czasie wojny sporządzał pamiętnik, w którym relacjonował wydarzenia związane z działaniami wojennymi w Łodzi oraz okolicach, a fragmenty jego zapisków zostały opublikowane przez Mieczysława Hertza.

W 1918 roku został wybrany do Rady Stanu Królestwa Polskiego, gdzie pełnił funkcję sekretarza, a równocześnie aktywnie uczestniczył w działalności Zjednoczenia Narodowego, będąc jednym z kluczowych liderów tego ruchu. W 1939 roku brał udział w tworzeniu Komitetu Obywatelskiego w odpowiedzi na ewakuację władz miejskich oraz na oczekiwania związane z wkroczeniem wojsk niemieckich do Łodzi, współpracując z m.in. ks. bp. Kazimierzem Tomczakiem oraz Zygmuntem Lorentzem, gdzie sprawował funkcję jednego z sekretarzy.”

Życie prywatne

Eugeniusz Krasuski, w roku 1903, zawarł związek małżeński w Łodzi z Jadwigą Wścieklicą, która była córką znanego fabrykanta – Władysława Wścieklicy oraz jego żony Marii Magdaleny. Ich małżeństwo doczekało się trzech potomków, a byli to: Anna Maria Mieszkowska (1908–1994), żona oficera Stanisława Mieszkowskiego (1903–1952), Stefan Eugeniusz Krasuski (1904–1987), mąż Wandy Krasuskiej (1905–1994) oraz Janina Jadwiga Jabłkowska (1905–1984), która była żoną Tomasza Jabłkowskiego (1903–1939).

Eugeniusz Krasuski znalazł swoje ostatnie miejsce spoczynku na Starych Powązkach w Warszawie, w kwaterze 3, rzędzie 1, miejscach 5, 6 i 7.

---

Oceń: Eugeniusz Krasuski

---