Zofia Niwińska

---

Życiorys

Karierę sceniczną rozpoczęła w 1920 roku jako tancerka, występując na renomowanej scenie Teatru Wielkiego w Warszawie oraz we wspaniałym warszawskim kabarecie „Czarny Kot”. Z powodu problemów zdrowotnych, szczególnie z powodu choroby płuc, postanowiła porzucić taniec, kierując się na drogę aktorstwa. W 1927 roku zdała egzamin końcowy w Oddziale Dramatycznym przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, co stanowiło kluczowy krok w jej dalszej karierze.

W okresie międzywojennym jej talent i charyzma zaowocowały licznymi występami w różnych teatrach, m.in. w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy (1927–1929), Teatrze na Pohulance w Wilnie (1929-1931), oraz w Teatrze Polskim w Poznaniu (1931-1933). W Warszawie, była również aktywna w teatrach Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej (1933-1939). Swoją karierę filmową zainaugurowała w 1935 roku, a w tym samym czasie zawarła związek małżeński z aktorem Jerzym Pichelskim, który zakończył się rozwodem w zimie 1943/1944.

Podczas II wojny światowej spędziła czas w stolicy, gdzie pracowała jako kelnerka w kawiarni U Aktorek, a od 1941 roku występowała w teatrach jawnych. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, w latach 1945-1947 występowała w Teatrze Śląskim w Katowicach. Następnie przeniosła się do Krakowa, gdzie najdłużej była związana z zespołem Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej (1947-1984), a także występowała na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego (1947-1954) oraz innych krakowskich scen.

Zasłużyła się jako prezes oraz oddany członek oddziału ZASP w Krakowie. Jej kariera w teatrze telewizji obejmowała aż siedemnaście spektakli (1969-1989) oraz dwanaście audycji Teatru Polskiego Radia (1955-1988). W 1967 roku otrzymała prestiżową nagrodę Miejskiej Rady Narodowej w Krakowie, uznawaną za wyraz docenienia jej znakomitych osiągnięć aktorskich oraz wkład w upowszechnianie sztuki teatralnej.

Zmarła i została pochowana na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, w sektorze SC11-13-4.

Filmografia

Filmografia Zofii Niwińskiej obejmuje szereg znaczących ról, które odzwierciedlają jej talent aktorski i różnorodność zadań, jakie podejmowała w swojej karierze. Poniżej przedstawiamy zestawienie najważniejszych produkcji, w których miała okazję wystąpić:

• Dwie Joasie (1935),
• Ułan księcia Józefa (1937) – dama na dworze księcia,
• Kłamstwo Krystyny (1939) – Halinka, gość na przyjęciu u Marleckich,
• Ostatni etap (1947) – pani Laura,
• Nieznany (1964) – majorowa,
• Klub szachistów (1967),
• Podróż za jeden uśmiech (serial) (1971) – uczestniczka wczasów w siodle (odc. 7),
• Podróż za jeden uśmiech (1972) – uczestniczka wczasów w siodle,
• Boda (1974) – Kościelska, gospodyni Krzysztofa,
• Czterdziestolatek (1975) – profesorowa Nowowiejska, babcia Urszuli (odc. 12),
• Noce i dnie (serial) (1977) – odc. 12,
• Po drodze (1979) – rola samej siebie – aktorki występującej w przedstawieniu „Biesów”,
• Doktor Murek (1979) – „Hrabina”, właścicielka noclegowni (odc. 4),
• Z biegiem lat, z biegiem dni… (1980) – odc. 2,
• Zamiana (1984) – Maria, matka Tolka i Marty,
• Porcelana w składzie słonia (1988) – kioskarka.

Każda z tych ról jest częścią bogatej mozaiki jej kariery, która na zawsze pozostanie w pamięci widzów i krytyków filmowych.

---

Oceń: Zofia Niwińska

---