Maciej Zenon Bordowicz

---

Życiorys

Maciej Zenon Bordowicz to wybitny absolwent Wydziału Aktorskiego i ReżyserskiegoPWST w Warszawie, który w swojej karierze zyskał uznanie jako aktor. W roku 1971 podjął świadomą decyzję o rezygnacji z dalszej kariery aktorskiej, co było dla niego znaczącym krokiem. Do jego niezapomnianych ról należał Doktor w dramacie „Kordian” oraz Tadzio w sztuce „Kurka Wodna”, które zagrał w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Oprócz kariery aktorskiej, Bordowicz był również twórcą sztuk teatralnych, produkcji telewizyjnych oraz słuchowisk, pozostawiając trwały ślad w polskiej kulturze teatralnej. W czasie PRL aktywnie uczestniczył w życiu politycznym, będąc członkiem PZPR. Jego osiągnięcia zostały docenione, co zaowocowało odznaczeniem go Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Maciej Zenon Bordowicz zmarł 21 października 2009 roku i od tamtej pory spoczywa na cmentarzu przy kościele św. Wincentego na warszawskim Bródnie, w kwaterze 16A-2-4.

Nagrody i odznaczenia

Maciej Zenon Bordowicz w ciągu swojej kariery otrzymał wiele istotnych nagród i odznaczeń, które podkreślają jego twórcze osiągnięcia oraz wkład w kulturę.

• Laur Poetycki Młodych m. st. Warszawy (1962),
• nagroda za debiut dramaturgiczny (1964),
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Medal 40-lecia Polski Ludowej.

Twórczość

Poezja

Maciej Zenon Bordowicz, znany ze swojej różnorodnej twórczości, w obszarze poezji stworzył szereg ważnych dzieł. Jego pierwszym znaczącym zbiorem wierszy była Galaad, która ukazała się w 1962 roku. Kolejne publikacje, takie jak Wstęp do święta z 1965 roku oraz Wielki Tydzień wydany w 1967 roku, przyczyniły się do jego ugruntowanej pozycji w polskiej literaturze. W 1979 roku pojawił się zbiór Sezon po mnie, który również zdobył uznanie.

Proza

Bordowicz również w prozie zastał odzwierciedlenie jego artystycznej wrażliwości. Wśród jego prozatorskich dzieł wyróżniają się takie tytuły jak Orkiestranty, które pojawiły się w 1974 roku, oraz Longplay z 1977 roku. Kolejne powieści, takie jak Kaskaderka (1980), Święto na zapas (1982) czy Duchota (1988), pokazują różnorodność tematów, które poruszał. Knockdown z 1988 roku również zyskał znaczną popularność.

Dramat

Twórczość dramaturgiczna Bordowicza obejmuje szereg istotnych tytułów. Idący o poranku, jego debiutancka sztuka, ukazała się w 1964 roku. Kolejnymi znakomitymi dziełami były Jam session (1965) orazPsalmy (1966). Akty (1967) oraz Non stop (1969) również wpisały się na stałe w repertuar polskiego teatru. Autor kontynuował swoją twórczość przez dziesięciolecia, wydając wiele innych znamiennych sztuk, w tym Mieszkańcy pomników (1970), Coraz większy spokój (1975) i Specjalność zakładu (1976). Lista jego dramatów obejmuje także Łamanie kołem (1979), Bezbronne pomniki (1981), Twórcze życie (1985), Scenarzyści (1987), Wersal (1995), Parking społecznie strzeżony (1997), Słodkie popołudnia narodu (1999) oraz Era Hamletów (2001), które pokazują bogactwo jego twórczej wyobraźni.

Scenariusze filmowe

Maciej Zenon Bordowicz, znany ze swojego bogatego dorobku w zakresie scenariuszy filmowych, stworzył wiele dzieł, które zdobyły uznanie w świecie kina. Oto niektóre z jego znaczących prac:

• ciosy (1981),
• dłużnicy śmierci (1984),
• gry i zabawy,
• zdaniem obrony.

Reżyseria

Maciej Zenon Bordowicz jest znanym reżyserem, który pozostawił swój ślad w polskim świecie teatralnym oraz filmowym. Jego dorobek artystyczny obejmuje liczne inscenizacje, które są cenione zarówno przez publiczność, jak i krytyków.

• Historia Manon Lescaut (1968),
• Henryk V (1970),
• Wesołe kumoszki z Windsoru (1971),
• Ksiądz Marek (1971),
• Człowiek z La Manchy (1971),
• Król Lear (1972),
• Gwiazda Sewilli (1972),
• Alkad z Zalamei (1973),
• Życie paryskie (1973),
• Zamek na Czorsztynie (1974),
• Mazepa (1975),
• Trzej muszkieterowie (1975),
• Czapka błazeńska (1976),
• Specjalność zakładu (1976),
• Król Edyp (1977),
• Sonata Kreutzerowska (1978),
• Wesele (1982),
• Iwona księżniczka Burgunda (1983),
• Non stop (1986),
• Poskromienie złośnicy (1986),
• I koń się potknie (1988),
• Rewolwer (1989),
• Kraina uśmiechu (1993),
• Chłopcy (1994).

Jego różnorodne prace ukazują wielki talent oraz umiejętność interpretacji klasycznych tekstów, co pozwoliło mu zyskać uznanie na krajowej scenie.

---

Oceń: Maciej Zenon Bordowicz

---