Hanna Dunowska

---

Życiorys

Hanna Dunowska, urodzona w Mińsku Mazowieckim, stawiła czoła wielu artystycznym wyzwaniom, zaczynając swoją edukację w Liceum Ogólnokształcącym o profilu humanistycznym w latach 1973–1977. Już na trzecim roku w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie zadebiutowała w filmie, gdzie wystąpiła w głównej roli w psychologicznym dramacie fantasy w reżyserii Piotra Andrejewa „Czułe miejsca”, która zdobyła uznanie na festiwalu filmów fantastycznych w Porto i Madrycie w roku 1980. Tego samego roku widzowie mogli ją zobaczyć w serialu „Dom” w reżyserii Jana Łomnickiego.

Na scenie teatralnej zadebiutowała w sztuce „Król Jerzy” autorstwa Marka Hłaski w Teatrze Nowym im. Gustawa Morcinka w Zabrzu, a także zagrała w komedii Aleksandra Fredry „Rewolwer” w latach 1983–1984. Kolejne znaczące występy to „Niebezpieczne związki” w Teatrze Polskim Bielsku-Cieszynie w 2004 roku oraz „Pan Puntila i jego sługa Matti” Bertolta Brechta, które zrealizowane były w latach 1987–1988.

W filmie „Bez końca” (1984) autorstwa Krzysztofa Kieślowskiego zagrała działaczkę opozycji, jednak jej obecność widzowie lepiej zapamiętali z rosyjskiego filmu „Siedem elementów” (1984) oraz serialu kryminalnego TVP „07 zgłoś się” w 1987 roku w reżyserii Krzysztofa Szmagiera. Jej talent został dostrzegany także w telenoweli „W labiryncie” w latach 1988–1990, oraz w melodramacie „Gorzka miłość” (1989) w reżyserii Czesława Petelskiego.

Rok 1990 przyniósł jej dużą rolę w „Feminie”, adaptacji powieści Krystyny Kofty, która była nominowana do nagrody podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Kolejne ważne występ były zrealizowane w miniserialu „Kuchnia polska” w 1991 oraz w rosyjskim filmie sensacyjnym „Gladiator dla komornego” (1993) i horrorze „Łza księcia ciemności” w reżyserii Marka Piestraka.

W swojej karierze zagrała także w wielu filmach sensacyjnych, takich jak „Psy” (1992) w reżyserii Władysława Pasikowskiego, „Ewangelia według Harry’ego” (1994) reżyserii Lecha J. Majewskiego, czy „Anioł śmierci” (1995) z Rutgerem Hauerem. Jej rolę można było również zobaczyć w amerykańskim filmie „Dwa światy” (1995) oraz w polsko-czesko-słowackim dramacie „Wszyscy moi bliscy” (1999). W latach późniejszych wystąpiła w serialu „Glina” (2004) oraz dreszczowcu „Poza zasięgiem” (2004) z Stevenem Seagalem.

W okresie 1993–1996 prowadziła program rozrywkowy „Czar par” w TVP1 razem z Krzysztofem Ibiszem. Pełniła również rolę prezenterki w programie telewizyjnym Polonia 1. Jej działalność na scenie trwała, a w 2008 roku zagrała w warszawskim Teatrze Komedia w spektaklu „Niebezpieczne związki” obok Adrianny Biedrzyńskiej i Hanny Piasecznej. Dodatkowo występowała w przedstawieniu „Dziewczyny z kalendarza” w 2010 roku w reżyserii Tomasza Dutkiewicza.

Jej talent nie pozostał niezauważony, gościnnie wystąpiła w wielu telenowelach, takich jak „Na dobre i na złe”, „Samo życie”, „Pensjonat pod Różą” i „Barwy szczęścia”. Warto także wspomnieć, że ukończyła dwuletnie studium psychoterapii w Instytucie Psychologii Procesu w Warszawie oraz studia podyplomowe na kierunku psychologii w Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie (2014–2019). Obecnie pracuje jako psychoterapeutka w założonym przez siebie Ośrodku Rozwoju i Psychoterapii „Przemiany”, współpracując wcześniej z Centrum Praw Kobiet, gdzie pomagała ofiarom przemocy.

Życie prywatne

Hanna Dunowska była osobą o niezwykle barwnym życiu, które niejednokrotnie stawiało ją w obliczu trudnych wyzwań. Dwukrotnie była mężatką; z pierwszym mężem doczekała się córki Joanny, która przyszła na świat w 1981 roku. Następnie, w drugim związku z Pawłem Łuczycem-Wyhowskim, zajmującym się dźwiękiem, urodziła syna Juliana, który przyszedł na świat w 1997 roku.

Po zakończeniu drugiego małżeństwa, Hanny dotknęła ciężka choroba – rak piersi. Jej determinacja i siła ducha pozwoliły jej na pokonanie tego wyzwania, co miało miejsce w roku 2012. Niestety, życie artystki zakończyło się tragicznie; zmarła 1 sierpnia 2019 roku w Grodzisku Mazowieckim w wieku 60 lat.

Uroczystości pogrzebowe Hanny Dunowskiej miały miejsce 14 sierpnia 2019 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Jej urna z prochami została złożona w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 85B-I-27.

Filmografia

Hanna Dunowska jest znaną aktorką, która na przestrzeni lat wystąpiła w wielu filmach fabularnych. Jej bogata filmografia dokumentuje rozwój kariery artystycznej oraz szereg różnorodnych ról, które stwarzały jej możliwości do zaprezentowania swoich umiejętności aktorskich.

W poniższej tabeli przedstawiono jej wybrane filmy fabularne wraz z informacjami o roku produkcji, tytule, roli oraz reżyserze.

Filmy fabularne
Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1980	Czułe miejsca	Ewa	Piotr Andrejew
1982	Punkty za pochodzenie	kandydatka recytująca „Inwokację”	Franciszek Trzeciak
1984	Bez końca	Justyna, działaczka opozycji	Krzysztof Kieślowski
	Siedem elementów (Семь стихий)	Airа	Gennady Ivanov
1987	Koniec sezonu na lody	Henia Drabikówna	Sylwester Szyszko
	Zamknąć za sobą drzwi	sierżant Anna Sikora	Krzysztof Szmagier
1989	Gorzka miłość	księżna Jadwiga Święcicka	Czesław Petelski
1990	Femina	Bogna	Piotr Szulkin
1991	Kuchnia Polska	hrabianka Sobańska, matka chrzestna Ani Biesiekierskiej	Jacek Bromski
1992	Psy	żona Grossa	Władysław Pasikowski
	Łza księcia ciemności	Joanna Karwicka	Marek Piestrak
	Dlja simejnoho vohnyshha (Для домашнього огнища)	_	Borys Sawczenko
1993	Gladiator do wynajęcia (Гладиатор по найму)	Esther	Dmitriy Zaytsev
	Ewangelia według Harry’ego (Gospel according to Harry)	Selma	Lech Majewski
1994	Piękna warszawianka (La Belle de Varsovie, TV)	_	Franck Apprederis
	Anioł śmierci (Blood of the Innocent)	asystentka doktora Lema	Bob Misiorowski
1999	Wszyscy moi bliscy (Vsichni moji blizci)	Eva Marie, znajoma Samuela	Matej Mináč
2004	Poza zasięgiem (Out of Reach)	barmanka Rosie	Po-Chih Leong
2009	Miasto z morza	letniczka zainteresowana parcelą Konki	Andrzej Kotkowski
Seriale telewizyjne
Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1984	Pan na Żuławach	Wanda Mikuła-Jeżewska, siostra Kazimierza	Sylwester Szyszko
1987	07 zgłoś się (odc. 19–21)	sierżant Anna Sikora	Krzysztof Szmagier
1988–1990	W labiryncie	recepcjonistka w „Domu Prasy”	Paweł Karpiński
1989	Gorzka miłość	księżna Jadwiga Święcicka	Czesław Petelski
1990	Franka – żona Chama (Franka: zhena Khama)	Franka	Dmitriy Zaytsev
1991	Kuchnia Polska	hrabianka Sobańska, matka chrzestna Ani Biesiekierskiej	Jacek Bromski
1993–1994	Zespół adwokacki	dr Monika Janicka, żona Krzysztofa	Andrzej Kotkowski
1994	Bank nie z tej ziemi	Gerda	Waldemar Dziki, Paweł Sala
1995	Dwa światy (Spellbinder)	Marna	Noel Price
2000	Sukces	była żona Jakubowskiego	Andrzej Kostenko
2000–2001, 2004, 2007–2008, 2010	Na dobre i na złe	doktor Hanna Kalinowska, pediatra, lekarka na oddziale noworodków	różni
2002–2007	Samo życie	mecenas Mariola Strzelecka, prawnik rodziny Rowickich	różni
2003	Zaginiona	Elżbieta Krajewska, matka Michała, przyjaciółka Tokarskich	Andrzej Kostenko
	Psie serce	Sylwia, była żona Wiktora	Andrzej Kotkowski, Adek Drabiński
2004	Glina	Barbara Kralska, dyrektor hotelu	Władysław Pasikowski
2005	Pensjonat pod Różą	Kawecka, matka Justyny	Mirosław Bork
	Tak miało być	Siłecka	Agnieszka Trzos
2006–2007	Kopciuszek	Tarnowska	Jerzy Łukaszewicz, Radosław Piwowarski
2007	Determinator	Teresa Rawicz	Mirosław Gronowski
2007–2008	Pierwsza miłość	Lidia z Sapiehów Wiśniowiecka, matka Przemka, niewidomego dja Radia „Hexen”	Okił Khamidow
2008	Kryminalni (odc. 92)	Jadwiga, matka Elizy	Maciej Pieprzyca
2009	Ranczo (odc. 43)	Holenderka	Wojciech Adamczyk
	Miasto z morza (odc. 2 i 4)	letniczka zainteresowana parcelą Konki	Andrzej Kotkowski
2009–2016	Barwy szczęścia	Alina Rybińska, matka Ksawerego	różni
2014	Prawo Agaty (odc. 77)	Halicka, babka Antka	Jacek Borcuch
	Na krawędzi 2 (odc. 8)	lekarka	Maciej Dutkiewicz
2015–2016	Przyjaciółki	pani prezes, matka Lechickiego	Grzegorz Kuczeriszka
2019	DNA (odc. 2 i 3)	Renata, matka Tadka	?
2019	39 i pół tygodnia (odc. 7)	Olga, matka Ewy	różni

---

Oceń: Hanna Dunowska

---