Adam Szugajew

---

Życiorys

Adam Julian Szugajew przyszedł na świat w 1909 roku w Mińsku Mazowieckim. Po uzyskaniu świadectwa gimnazjalnego w Żelechowie, w 1922 roku rozpoczął naukę w Korpusie Kadetów nr 2 w Modlinie. W 1929 roku zdał egzamin i ukończył Oficerską Szkołę Inżynierii. Jego pierwszym przydziałem do służby był batalion mostowy w Kazuniu, gdzie pełnił funkcję dowódcy plutonu, a z czasem objął stanowisko komendanta szkoły podoficerskiej. W 1934 roku, za znaczące osiągnięcia w służbie, został przeniesiony na wykładowcę do Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.

W 1937 roku zainaugurował studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu nauki, latem 1939 roku, objął rolę oficera operacyjnego przy szefie sztabu 8 Dywizji Piechoty, gdzie organizował działania przygotowawcze do obrony Modlina. W trakcie wrześniowej wojny obronnej 1939 brał udział w bitwie pod Mławą oraz w walkach odwrotowych wspomnianej dywizji. Przez cały czas pełnił funkcję oficera operacyjnego, walcząc w obronie Modlina.

Po kapitulacji obrony miasta, został wzięty do niewoli przez Niemców, jednak zdołał uciec i zaangażował się w konspiracyjną działalność Związku Walki Zbrojnej. Niestety, pod koniec 1939 roku został aresztowany przez Gestapo i wysłany do obozu jenieckiego w Colditz, gdzie przebywał aż do końca 1944 roku, kiedy to udało mu się uciec i przekroczyć linię frontu, docierając do wojsk alianckich.

Na początku 1945 roku Szugajew wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych, gdzie pełnił rolę szefa sztabu dowództwa obozów polskich. Następnie pracował w 1 Dywizji Pancernej pod dowództwem generała Stanisława Maczka, a później w sztabie 2 Korpusu Polskiego. Po wojnie, w polskim sztabie dowódczym, zajmował się demobilizacją rodaków.

W 1947 roku został zdemobilizowany, osiedlając się w Anglii. W Manchesterze pracował jako inspektor w zakładach samochodowych, a później również w pirotechnice. W latach 1964–1966 podjął studia inżynierskie w Londynie, po których rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii i Mechaniki. Angażował się aktywnie w życie polskiej społeczności na uchodźstwie. W 1967 roku objął stanowisko prezesa Stowarzyszenia Polskich Saperów na Obczyźnie, a w 1985 roku wydał książkę pt. „Saperzy w służbie Polsce”.

Zmarł i spoczął na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 15E-3-18.

Awanse

W historii kariery Adama Szugajewa można wyróżnić kilka istotnych awansów, które znacząco wpłynęły na jego ścieżkę zawodową. Przykładowo, pierwszym z nich był awans na stopień podporucznika, który uzyskał 15 sierpnia 1929 roku, z lokatą 29.

Następnym krokiem w jego karierze wojskowej było osiągnięcie rangi kapitana, którą otrzymał z datą 19 marca 1939 roku.

Na końcu, Szugajew został awansowany na stopień podpułkownika, co stanowi uwieńczenie jego rozwoju zawodowego w strukturach wojskowych.

Ordery i odznaczenia

Adam Szugajew był nie tylko znanym żołnierzem, ale również osobą, która zdobyła wiele prestiżowych odznaczeń. W swojej karierze honorowanej licznymi wyróżnieniami, otrzymał szereg medalów i krzyży za swoje zasługi i odwagę. Jego osiągnięcia są dowodem na wybitne zasługi dla ojczyzny.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (1939) nr 12009,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (15 stycznia 1987),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 kwietnia 1978),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie,
• Złota Odznaka Skarbu Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej – trzykrotnie.

---

Oceń: Adam Szugajew

---