Pesa Mińsk Mazowiecki

---

Historia

Geneza

Po zakończeniu II wojny światowej i w toku odbudowy zniszczonej infrastruktury elektrycznej, Polskie Koleje Państwowe znalazły się w trudnej sytuacji, gdyż nie miały zakładu zdolnego do profesjonalnych napraw taboru elektrycznego. W początkowym okresie, pierwsze prace remontowe dotyczące zachowanych pojazdów oraz ich instalacji elektrycznych zrealizowano w Warszawie Grochowie. Z czasem, naprawy te przeniosły się do warsztatów w Pruszkowie, Lubaniu i Gdańsku. W bardziej skomplikowanych przypadkach, wymagających zaawansowanej wiedzy oraz umiejętności, korzystano z doświadczeń elektrowozowni Elektrycznych Kolei Dojazdowych w Grodzisku Mazowieckim oraz Dolnośląskich Zakładów Wytwórczych Maszyn Elektrycznych we Wrocławiu.

Ostatecznie stało się oczywiste, że niezbędne jest zbudowanie dedykowanych zakładów naprawczych dla taboru elektrycznego, ulokowanych w sąsiedztwie jedynego wówczas zelektryfikowanego węzła warszawskiego. Proces projektowania tych zakładów rozpoczął się w 1948 roku pod przewodnictwem mgr. inż. Wiktora Tyszki.

W roku 1951, w obliczu dynamicznie rozwijającego się sektora kolejowego w Polsce, a szczególnie w Warszawskim Węźle Kolejowym, zapadła decyzja o stworzeniu Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim, które miały pełnić rolę bazy remontowej dla taboru obsługującego głównie ruch podmiejski. 29 listopada 1952 roku, na mocy uchwały Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i rządu, rozpoczęto budowę zakładów, co uznaje się za narodzi przedsiębiorstwa. Przydzielono na ten cel teren o powierzchni ponad 26 ha, zlokalizowany blisko stacji kolejowej Mińsk Mazowiecki, pomiędzy linią kolejową nr 2 a ówczesną ul. Świerczewskiego.

Część zjednoczenia i część PKP (1952–1991)

Projekt mińskich zakładów, stworzony w 1951 roku przez Warszawskie Biuro Projektów Budownictwa Przemysłowego, wprowadził nowatorskie rozwiązania, takie jak łupinowe przekrycia konoidalne, które dotychczas nie były stosowane – ich rozpiętość wynosiła 25 metrów. Designerską wizję zakładów tworzyli Zbigniew Ihnatowicz, Jerzy Romański oraz Witold Sielicki, zaś nad konstrukcją czuwali W. Zaleski i S. Walczyna. Przy rozpoczęciu budowy zakładów, nazwanych PKP – Zakłady Naprawcze Taboru Elektrycznego Mińsk Mazowiecki, miały miejsce pierwsze prace już w 1953 roku. 22 lipca 1954 roku, mimo kontynuowanych prac budowlanych, do hali naprawczej wjechał pierwszy elektryczny zespół trakcyjny. W tym samym roku zakończono budowę trzech hal, a nazwa przedsiębiorstwa została zmieniona na Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim, z Juliannym Grodzickim na czele jako pierwszym dyrektorem.

Zakłady od momentu swojego powstania działały jako samodzielne przedsiębiorstwo, operujące na pełnym rozrachunku, jednak podlegały Dyrekcji Zakładów Produkcyjnych, która powstała w 1950 roku.

Wiosną 1954 roku, pracownicy mińskich ZNTK stworzyli drużynę piłkarską, która szybko przekształciła się w sekcję w klubie Mazovia Mińsk Mazowiecki. W tym samym roku, na skutek połączenia dwóch klubów ping-pongowych, z których jeden został założony przez pracowników zakładów, powstała sekcja tenisa stołowego w Mazovii. Przedsiębiorstwo objęło patronat nad obiema sekcjami, a jego pracownicy dzięk również brali udział w sekcji lekkoatletycznej, a w późniejszym etapie wchodzili w skład zarządu klubu.

W kolejnych latach, do zakładu dobudowywano nowe budynki. W 1955 roku zbudowano dwie hale warsztatów pomocniczych oraz zakładową kotłownię, a także osiedle mieszkaniowe dla pracowników. W następnych latach przybywało hal naprawczych, a także budynków takich jak straż pożarna, stolarnia mechaniczna, przesuwna, magazyny różnorodnych podzespołów oraz studnie głębinowe, a tory na terenie zakładu zostały zelektryfikowane.

Początkowo, ZNTK zajmowały się naprawą zespołów trakcyjnych serii EW51, EW52, EW53, EN56 i ED70. W 1957 roku, oddano do użytku halę o powierzchni ponad 3000 m² służącą do napraw elektrycznych maszyn trakcyjnych. Stworzono w niej pierszy warsztat napraw, który zyskał renomę dzięki wszystkim rodzajom napraw wszelkich eksploatowanych maszyn elektrycznych. W kwietniu 1958 roku uruchomiono uzwajalnię wirników, która zajmowała się przezwojeniem maszyn z użyciem gotowych elementów importowanych. Z kolei w sierpniu 1959 roku, we współpracy z Instytut Elektrotechniki, zainaugurowano produkcję cewek uzwojenia oraz komutatorów.

1 marca 1961 roku powołano do życia przyzakładowe Centralne Biuro Konstrukcyjno-Technologiczne Napraw Taboru Elektrycznego, które zajęło się dokumentacją oraz organizacją związanych z naprawami silników. To biuro miało także za zadanie tworzenie dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej dla taboru elektrycznego PKP.

W tym samym roku wybudowano nowoczesny budynek administracyjny, a także portiernię oraz lakiernię, która miała zapotrzebowanie na nowe narzędzia i sprzęt do obróbki. W kolejnych latach, wzbogacono ofertę usługową zakładów, nawiązując współpracę z Centralnym Ośrodkiem Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa, Instytutem Farb i Lakierów w Gliwicach oraz Politechniką Warszawską.

Rozbudowa zakładu zakończyła się definitywnie w 1963 roku. Na początku lat 80. XX wieku, zakład przejął imię kubańskiego rewolucjonisty Camila Cienfuegosa.

1 stycznia 1982 roku, dobiły do końca Zjednoczenie ZNTK, a wszystkie zakłady naprawcze włączono w struktury PKP. W 1988 roku ukończono budowę kolejnych hal napraw dla EZT.

Przedsiębiorstwo państwowe (1991–1996)

W 1991 roku, zakłady w Mińsku Mazowieckim odłączyły się od PKP i zyskały status samodzielnego przedsiębiorstwa państwowego, przyjmując nazwę Przedsiębiorstwo Państwowe Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim. Z powodu trudnej sytuacji finansowej kolei, zlecenia zaczęły płynąć coraz rzadziej, co zatrzymało również zatrudnienie. Udało się jednak zatrzymać część wykwalifikowanego personelu oraz maszyn i urządzeń.

W pierwszej połowie lat 90., ZNTK Mińsk Mazowiecki koncentrowały się głównie na naprawach EZT serii EN57, które stanowiły 94% zleceń, natomiast EN71 oraz wycofywane wówczas z eksploatacji EW55 odpowiadały odpowiednio za 5% i 1%. W dodatku, zakłady przeprowadzały naprawy rewizyjne autobusów szynowych serii SN81.

Spółka akcyjna (od 1996)

2 stycznia 1996 roku, nastąpiła transformacja w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa o nazwie Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki”, którą włączono do Narodowego Funduszu Inwestycyjnego „Foksal” w ramach Programu Powszechnej Prywatyzacji. 1 maja tego samego roku, przekazano bloki mieszkalne nowo powstałej Spółdzielni Mieszkaniowej „Kolejarz”. W latach 1998–2002 przeprowadzono reorganizację, efektem której było zmniejszenie zatrudnienia z 879 osób w 1998 roku do 661 osób w 2001 roku. Przy czym w 2002 roku, w odpowiedzi na wzrost produkcji, zatrudnienie zwiększono o 27 osób.

W latach 1999–2000, zakłady wykonały zlecenie zagraniczne dla Hrvatske željeznice, dotyczące modernizacji dwóch zespołów trakcyjnych, które odpowiadały składom serii EN71. Na początku XXI wieku, ZNTK poszerzyły swoje kompetencje o naprawy lokomotyw elektrycznych oraz wagonów. W drugiej połowie 2000 roku, w mińskich zakładach zatrudniano 780 osób.

Wkrótce, 33% akcji dotyczących przedsiębiorstwa zainteresowały się Adtranz Polska, która chciała rozwijać działalność w zakresie serwisu taboru, a Siemens także wykazywał zainteresowanie wykupem pakietu większościowego. W połowie 2002 roku, ZNTK rozpoczęły niewielkie modernizacje EZT serii EN57, w ramach napraw głównych. 29 czerwca 2002 roku, zakończono pierwszą taką modyfikację jednostki o numerze 1400 z katowickiego Zakładu Przewozów Regionalnych. 1 lipca tego samego roku, 60% akcji przedsiębiorstwa przeszło w ręce prywatnych inwestorów: spółek Surfinia i Feniks Inwestycje, natomiast 25% zostało z rąk Skarbu Państwa, a 15% stanowiło akcjonariat pracowniczy.

W 2004 roku, zakłady rozpoczęły bardziej zaawansowane modernizacje EZT serii EN57, obejmujące m.in. wymianę urządzeń elektrycznych i modyfikację układu sterowania. 31 maja 2004 roku, zakończono pierwszą taką modernizację na składzie EN57-1441 z ZPR Wrocław. Pod koniec 2005 roku, przedsiębiorstwo Škoda Transportation zgłosiło chęć założenia spółki z mińskimi zakładami, umożliwiając dostarczanie tramwajów i EZT do Polski.

30 kwietnia 2006 roku, ZNTK „Mińsk Mazowiecki” zakończyły modernizację zespołu EN57-1417, będącą pierwszą przebudową realizowaną w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Transport. Wówczas modernizacja ta była najnowocześniejsza i obejmowała m.in. system sterowania, elektryczne urządzenia, a także nowe kształty ścian czołowych, które opracowano według projektu Wojciecha Malińskiego. Wówczas zatrudnienie wynosiło około 700 osób.

19 maja 2006 roku, pakiet 60% akcji, które wcześniej należały do spółek Surfinia i Feniks Inwestycje, przejęło słowackie przedsiębiorstwo Prema Trade z Trnawy. W 2007 roku, zakłady wykonały dwie modernizacje EW60 oraz dziewięć modernizacji EN57 z impulsowym układem rozruchu, jednak zaniechano ich na skutek braku akceptowalnych wyników w zakresie parametrów trakcyjnych.

Na początku 2007 roku, w dziale technicznym rozpoczęto projektowanie nowego trójczłonowego EZT typu 18WE, który miał być produkowany w kooperacji z Autosanem. W 2008 roku, dokonano badań pudła oraz ram wózków pierwszego egzemplarza w Instytucie Pojazdów Szynowych „Tabor” w Poznaniu, planując zakończenie pojazdu jeszcze w tym samym roku. Zatrudnienie zakładów wynosiło wówczas 1000 osób, z czego 180 stanowili pracownicy umysłowi.

Część grupy Pesa (od 2008)

W dniu 5 lipca 2008 roku powstało przedsiębiorstwo Prema, do którego spółka Prema Trade wnosiła 60% akcji ZNTK. Wkrótce potem, Pojazdy Szynowe Pesa Bydgoszcz przejęły 99,99% akcji Premy, uzyskując kontrolę nad 60% akcji ZNTK „Mińsk Mazowiecki”. Natomiast pozostałe 40% pozostało w rękach Skarbu Państwa i pracowników. Po przejęciu, zatrudnienie w zakładach osiągnęło 800 osób.

Na początku marca 2009 roku, w wyniku kryzysu gospodarczego, dyrekcja zakładów zdecydowała się na ograniczenie czasu pracy do czterech dni w tygodniu, co wpłynęło na zmniejszenie zatrudnienia. Ograniczenie czasu pracy skutkowało także wstrzymaniem projektu EZT typu 18WE, który został posunięty przed przejęciem spółki przez Pesę.

23 października 2009 roku, na aukcji organizowanej przez ministerstwo Skarbu Państwa, Pesa dokupiła kolejne 25,31% akcji mińskiej spółki. Integracja zakładów w grupie kapitałowej sprzyjała ich rozwojowi oraz ekspansji na nowe rynki.

W 2009 roku, zaczęto przebudowy EN57, korzystając z nowoczesnego napędu asynchronicznego, a w 2011 roku, zamontowano po raz pierwszy drzwi odskokowo-przesuwne w pojazdach tej serii, w ramach zamówienia dla województwa lubelskiego. Z biegiem lat, zakres tych modernizacji systematycznie się zwiększał, a modyfikowane pojazdy otrzymywały czoła identyczne z modelami SPOT bądź zmodyfikowane wedle projektów Wojciecha Malińskiego oraz Macieja Kucharskiego. Kryzys roku 2009 skłonił zakłady do dywersyfikacji swojego asortymentu.

Mińskie ZNTK postanowiły rozszerzyć działalność o produkcję autobusów szynowych oraz serwis tramwajów. Na koniec 2009 roku, konsorcjum ZNTK MM oraz Pesy przetargowało zlecenie na spalinowe zespoły trakcyjne dla województwa lubelskiego, które było pierwszym krokiem w kierunku rozwoju rynku produkcji autobusów szynowych.

Na początku 2010 roku, zakłady częściowo przystosowały nieużywaną halę do produkcji autobusów szynowych. W następnych latach, przedsiębiorstwo z powodzeniem brało udział w przetargach, zarówno jako partner w konsorcjum z Pesą, jak i w ramach samodzielnych prac. W 2010 roku wprowadzono nowe zamówienie na modernizację tramwajów, które dotyczyło przebudowy wagonów typu 805Na dla Grudziądza.

W lutym 2010 roku, jednomyślnie ustalono nową strategię, której celem była poprawa kondycji zakładu. Po tym podjęto decyzję o utworzeniu trzech wewnętrznych sekcji – napraw, mechanicznej oraz budowy, która rozpoczęła działalność w połowie tego samego roku.

W latach 2011–2012, ZNTK uczestniczyły w naprawach wagonów osobowych dla PKP Intercity. W I połowie 2012 roku, zatrudnienie wynosiło 670 osób, a zakłady na dobre zyskały renomę, realizując miesięcznie 2 naprawy piątego poziomu i 12 czwartych poziomów – byli najbardziej wydajnymi zakładami w kraju.

Na przełomie 2012 i 2013 roku, inżynierowie zakładów opracowali nowoczesną konstrukcję ściany czołowej dla modernizowanych EZT, co przyczyniło się do podniesienia jakości świadczonych usług.

Na początku marca 2014 roku, zabytkowa lokomotywownia w Bydgoszczy trafiła na listę zabytków, co wstrzymało razvój tamtejszego zakładu. W odpowiedzi, kierownictwo przedsiębiorstwa postanowiło o zwiększeniu zatrudnienia i rozbudowie obiektów w Mińsku Mazowieckim ze względu na rosnący wzrost kontraktów dotyczących modernizacji.

We wrześniu 2015 roku, zakończono budowę nowej hali zdolnej do obsługi maksymalnie trzech takich zespołów kolejowo-transportowych jednocześnie, co znacząco podniosło możliwości produkcyjne zakładów.

26 lutego 2019 roku, zorganizowano prezentację pożądającą odrestaurowanego przez zakład najstarszego polskiego EZT, EW51-36 z 1936 roku, a w styczniu 2022 roku zakończono rewitalizację jednostki EN57-038, która przywróciła historyczne malowanie żółto-granatowe. 18 lutego 2022 roku, Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki” przyjęły nową nazwę, Pesa Mińsk Mazowiecki.

Ostatnim akordem działalności, miał miejsce 31 maja 2023 roku, kiedy firma przekazała ostatnią z 14 zmodernizowanych jednostek serii ED74, kładąc fundamenty pod dalszy rozwój i serwis lokomotyw z rodziny Gama.

Działalność

Kolej

Ofertę przedstawianą przez firmę wyróżnia szerokie spektrum działalności, które kierowane jest zarówno do lokalnych jednostek samorządowych, jak i do przedsiębiorstw z sektora prywatnego. W ramach tej oferty można wyróżnić:

• produkcję autobusów szynowych,
• modernizację elektrowozów, elektrycznych zespołów trakcyjnych, wagonów osobowych i tramwajów,
• naprawy główne oraz rewizyjne pojazdów szynowych, które obejmują także podzespoły wykorzystywane w tych pojazdach.

Zestawienie zamówień

W poniższym zestawieniu załączono informacje wyłącznie dotyczące produkcji autobusów szynowych oraz modernizacji elektrycznych zespołów trakcyjnych, w tym zmiany wprowadzone w produkcji Pafawagu, które obejmują zmiany w konstrukcji ściany czołowej oraz modyfikacje struktury tych jednostek z uwzględnieniem zmiany napędu.

Pojazd	Liczba sztuk	Lata dostaw	Odbiorca	_
Produkcja
SA135 Mińsk	6	2010	Koleje Dolnośląskie	_
	5	2010–2011	UM Woj. Podkarpackiego	_
SA134 Mińsk 2	5	2010	UM Woj. Lubelskiego	_
	2	2011	UM Woj. Lubuskiego	_
	1	2011	UM Woj. Podkarpackiego	_
	3	2011	Koleje Dolnośląskie	_
	3	2013	UM Woj. Lubelskiego	_
	1	2014	UM Woj. Podkarpackiego	_
Modernizacje
EN57 (SPOT)	42	2006–2007	Przewozy Regionalne	_
EW60	2	2007	Koleje Mazowieckie	_
		2013–2014
EN57KM	5	2007	Koleje Mazowieckie	_
EN57AKM		2013
EN57	4	2007	SKM Trójmiasto	_
EN57AKM		2016		_
EN71	1	2007	Koleje Mazowieckie	_
EN57	2	2008	SKM Warszawa	_
EN57AKM	6	2009–2010	Koleje Mazowieckie	_
EN71	1	2010	Koleje Mazowieckie	_
EN71KM	4	2010	Koleje Mazowieckie	_
EN57AKM	3	2010–2011	UM Woj. Łódzkiego	_
EN57AL	5	2011	UM Woj. Lubelskiego	_
ED72A	2	2011	Przewozy Regionalne	_
EN57AL	1	2011	UM Woj. Pomorskiego	_
EN57AL	3	2012	UM Woj. Pomorskiego	_
EN57AL	1	2012	UM Woj. Dolnośląskiego	_
EN57AL	3	2012–2013	UM Woj. Podlaskiego	_
EN57AL	4	2012–2013	UM Woj. Łódzkiego	_
ED72A	4	2012–2013	UM Woj. Kujawsko-Pomorskiego	_
EN57AL	4	2012–2014	UM Woj. Opolskiego	_
EN57AKM	7	2013–2014	Koleje Mazowieckie	_
EN57AL	7	2013–2014	UM Woj. Zachodniopomorskiego	_
EN57AKM	21	2013–2014	SKM Trójmiasto	_
EN57AL	1	2014	UM Woj. Dolnośląskiego	_
EN57AL	1	2014	UM Woj. Podlaskiego	_
EN57AL	4	2014–2015	UM Woj. Łódzkiego	_
EN57AL	27	2014–2015	Koleje Mazowieckie	_
EN57AL	1	2015	UM Woj. Dolnośląskiego	_
EN57AL	2	2015	UM Woj. Podlaskiego	_
EN57AL	21	2015	Przewozy Regionalne	_
EN57AL	10	2015–2016	UM Woj. Zachodniopomorskiego	_
EN57AL	1	2016	UM Woj. Pomorskiego	_
EN57AL	39	2016–2017	Koleje Mazowieckie	_
EN57AL	5	2017	UM Woj. Wielkopolskiego	_
EN57ALc	36	2017–2018	Przewozy Regionalne	_
EN57ALd
ED72Ac	12	2017–2018	Przewozy Regionalne	_
EN57ALc	1	2018	UM Woj. Warmińsko-Mazurskiego	_

Ciepłownictwo

Od kwietnia 2008 roku, spółka rozpoczęła swoją działalność w sektorze ciepłowniczym, uzyskując stosowne koncesje od Urzędu Regulacji Energetyki. Już w czerwcu 2011 roku firma zainaugurowała produkcję energii cieplnej w swoim zakładzie, który został wyposażony w dwa kotły WR-5 oraz cztery kotły WLM-2,5, co daje łączną moc zainstalowaną wynoszącą 29,9 MW oraz eksploatacyjną mocy 23,1 MW. Oprócz wytwarzania energii cieplnej, zajmowała się także przesyłaniem i dystrybucją ciepła oraz obsługą węzłów cieplnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych oraz obiektach użyteczności publicznej i przemysłowych, które znajdują się na terenie Mińska Mazowieckiego. W dniu 3 kwietnia 2018 roku, w organizacji spółki wprowadzono Oddział Ciepłownia w Mińsku Mazowieckim, który jednak został sprzedany 28 czerwca 2019 roku.

Obecność na targach

Przedsiębiorstwo ZNTK Mińsk Mazowiecki miało wielokrotną obecność na targach Trako. W czasie tych wydarzeń firma nie tylko organizowała swoje stoiska w halach, ale również umożliwiała przewoźnikom prezentację zmodernizowanych i naprawionych pojazdów, które zostały zrealizowane przez mińską spółkę na torach ekspozycyjnych.

Rok	Stoisko	Pojazdy	_
1999	tak	–	_
2003	tak	–	_
2005	tak	EN57-1920 (prezentacja Kolei Mazowieckich)	_
2007	tak	EN57KM-1486 (prezentacja Kolei Mazowieckich) EN57-1094 (prezentacja SKM Trójmiasto)	_
2015	nie	EN57AL-2101 (prezentacja Przewozów Regionalnych)	_

Współpraca z oświatą i nauką

W latach 2009-2012 ZNTK „Mińsk Mazowiecki” współpracował z Instytutem Pojazdów Szynowych „Tabor” z Poznania, realizując projekt celowy zatytułowany Elektryczny zespół trakcyjny na napięcia zasilania 3 kV; 15 kV-16,6 Hz; 25 kV-50 Hz. Całkowity koszt projektu wyniósł 27 410 000 zł, z czego 5 493 500 zł pochodziło z dotacji Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

23 czerwca 2015 roku, zarząd ZNTK MM podpisał list intencyjny z władzami powiatu mińskiego oraz dyrekcją Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 im. Powstańców Warszawy w Mińsku Mazowieckim. Dokument ten określał warunki współpracy, mającej na celu podniesienie wiedzy technicznej oraz kompetencji absolwentów szkoły. Działania te miały na celu lepsze przygotowanie uczniów do wymagań współczesnego rynku pracy.

Wyniki finansowe

W okresie od 1998 do 2001 roku zakłady borykały się z trudnościami finansowymi, koncentrując się na zmniejszaniu strat, które z roku na rok stawały się coraz mniejsze. Następnie, w latach 2002–2007, mińskie ZNTK odnotowały wyraźny wzrost zysków. Niestety, sytuacja załamała się ponownie w latach 2008–2011, kiedy to przedsiębiorstwo znowu zaczęło ponosić straty. Jednakże od 2012 do 2022 roku, firma odzyskała stabilność finansową, uzyskując dodatni wynik finansowy.

Prezesi zarządu

W tym miejscu przedstawiamy historie prezesów zarządu, którzy kierowali firmą Pesa Mińsk Mazowiecki na przestrzeni lat. Obsadzanie stanowisk w zarządzie miało istotny wpływ na rozwój przedsiębiorstwa oraz jego strategiczne decyzje.

Okres od	Okres do	Imię i nazwisko	Notatki
_	listopad 2002	Władysław Nowak	_
listopad 2002	wrzesień 2009	Slavomír Mamatej	_
wrzesień 2009	kwiecień 2010	Stanisław Cichoń	_
maj 2010	listopad 2010	Ryszard Kędzior	_
listopad 2010	marzec 2011	Michał Bohuszewicz	_
maj 2011	marzec 2013	Krzysztof Adamski	_
marzec 2013	luty 2016	Sławomir Piątek	_
luty 2016	grudzień 2016	Sebastian Kamecki	_
grudzień 2016	kwiecień 2021	Krzysztof Adamski	_
kwiecień 2021	_	Jacek Bilski	_

Nagrody i wyróżnienia

Firma Pesa Mińsk Mazowiecki zdobyła szereg prestiżowych nagród i wyróżnień, które potwierdzają jej znaczenie w branży. W 1998 roku uzyskała wyróżnienie na wystawie Kolej na kolej ’98 w Zduńskiej Woli-Karsznicach za innowacyjne rozwiązania związane z ekologicznymi toaletami montowanymi w modernizowanych elektrycznych zespołach trakcyjnych (EZT).

Tego samego roku, przedsiębiorstwo otrzymało również nagrodę za najlepszy wyrób podczas targów Trako ’98 w Gdyni, gdzie doceniono automatyczny system informacji pasażerskiej, który był przeznaczony dla dworców kolejowych. Wyróżnienie na targach Kolej ’98 w Bydgoszczy zdobyto za elektromagnetyczne tablice kierunkowe, które również były częścią modernizacji EZT.

W ramach uznania dla swojego osiągnięcia, Pesa zajęła 25. miejsce w ogólnopolskim rankingu oraz 8. pozycję w regionalnym zestawieniu województwa mazowieckiego. Otrzymane wyróżnienia i nagrody związane są z kategorią firm dużych, których przychody przekraczają 250 milionów złotych, w zestawieniu Diamenty Forbesa.

---

Oceń: Pesa Mińsk Mazowiecki

---